Οι μέρες που πέρασαν ήταν ημέρες διαβάσματος αλλά και περισυλλογής. Έπεσαν οι πρώτες βροχές ( για το φθινόπωρο θα έλεγα) και ένιωσα τόσο όμορφα. Το νερό αυτό που έπεφτε ασταμάτητα για πέντε λεπτά ήταν σαν να έπεφτε  και στην ψυχή μου. Και με αυτό εννοώ πως ανανεώθηκα, ανανεώθηκε η ψυχοσύνθεση μου. Μόλις παρατήρησα στο παράθυρο πάνω από το γραφείο του σταθερού υπολογιστή ( ναι έχω ακόμη σταθερό υπολογιστή και χαίρομαι γι αυτό ) , που βλέπει απέναντι στα παλιά τρένα μέσα σε ένα δασάκι, να πετάγονται λεπτές και μετά πιο χοντρές και πιο χοντρές ψιχάλες , σηκώθηκα αμέσως από την θέση μου , άνοιξα τις μπαλκονόπορτες ( δυστυχώς μπλέχτηκα στις κουρτίνες ) και έτρεξα προς τα κάγκελα. Πιάνοντας τα γερά έγειρα μπρος και τέντωσα το χέρι μου όσο πιο πολύ μπορούσα ώστε να καταφέρω να δροσιστώ από αυτά τα δάκρυα χαράς που έριχνε ο ουρανός. Εκείνη τη στιγμή που αισθάνθηκα το νερό της βροχής στα ακροδάχτυλά μου, ανατρίχιασε το είναι μου , ένα γερό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη μου και άρχισα να πετάω δυνατές κραυγές χαράς ( ^ 1.43 ^ ) . Ναι τόσο δυνατές που όλες οι γάτες πετάχτηκαν όρθιες με τα αυτιά διάπλατα ανοιχτά ( οι γλυκές μου, τις έκρυψα να μην βραχούν) . Α και μην σκεφτείς πως χαίρομαι για τη βροχή για την γνωστή αιτία του "the notebook" , θα σε προλάβω λέγοντάς σου πως απλά σκέφτομαι ότι το γεγονός ότι έρχεται από πάνω , από κάποιο ποτάμι, από κάποιο βουνό φαντάζει υπέροχο σε μένα και μαγικό. Έρχεται σε μένα, σε σένα , σε κάποιον που μπορεί να μην έχει επαφή με θάλασσα ή ποτάμι ή λίμνη και του δίνει αυτή την μεγάλη ευκαιρία να την γευτεί. Όταν βρέχει προσπαθώ να σκέφτομαι μονάχα αυτό, ότι επικοινωνώ αυτή τη στιγμή με κάποιο ποτάμι , με κάποια θάλασσα ίσως πολύ κοντά μου, ίσως όμως και πολύ πολύ μακριά μου. Ακόμα και με τη βροχή επικοινωνεί ο άνθρωπος αρκεί να το καταλάβει, να το σκεφτεί. Και η επικοινωνία με την φύση είναι η καλύτερη επικοινωνία που μπορείς να κρατήσεις , γιατί είναι η μόνη που δε θα σε πληγώσει. Είναι ελεύθερη!! Από την άλλη σου χαλάει κάποια σχέδια μα πάντα μπορείς να κάνεις κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό με αυτή! Άλλωστε υπάρχουν τόσο όμορφες καλοσχεδιασμένες ομπρέλες που μπορούν να σε συνοδέψουν στην έξοδό σου με κάποιον αγαπημένο. Συνήθως όμως λέω, τί της χρειάζεσαι τις ομπρέλες, είναι νερό, είναι φύση, είναι επικοινωνία, είναι σαν να λες " δε θέλω να σου μιλήσω" .. Να αυτά κάθομαι και σκέφτομαι και μετά "Αψού" το κοριτσάκι όλη την ώρα.... Enjoy Nature Now That You Can Have It For Free!! 

                                                                        The Magnifierr says bye bye..